DÖRT İŞLEM
FENERBAHÇE söz konusu olunca
bütün hesaplar
denkleme dönüşür..

Halbuki matematik çok basit..
Dört işlemi bil; yeter..

Öncelikle
problemden kendine bir pay ÇIKAR!
Ve ilk olarak
aklını başına TOPLA!
Çünkü
bir tane FENERBAHÇE var!

Paraleli, yamuğu,
üçgeni, çokgeni ne varsa
iç açılarına kadar TOPLA
ve defterlerini dür!

Kaş yapayım derken
göz ÇIKARMA!
Ama sevdanda gözü olanın
gözünü ÇIKART yuvalarından!

İkilik ÇIKARMA!
Aynı dava için kenetlenenleri
BÖLME!
İlla böleceksen
sana kabus yaşatanların
uykularını BÖL!

Altını oyanları,
başına çöreklenenleri,
yalandan akıl verenleri,
çıkar gözetenleri
her türlü listenden ÇIKAR!

Parçalamak isteyenlere inat
aileni derle TOPLA!
SARI LACİVERT’e düşman olanı
bin parçaya BÖL!

Sahaya taş gibi takım ÇIKAR!
Bırak rakiplerin
nal toplasın,
sen puanları,
kupaları TOPLA!

Yoluna koyulan taşları sıkıp
suyunu ÇIKAR!
Ki aşkının peşinde cesaretle koşanın
yüzünü kara ÇIKARMA!

Cin olmadan
adam çarpmaya kalkanları
YILDIRIM gibi ÇARP!

Yıldız TOPLA’ma derdine düşme!
Güzel günler görmeyi bekleyenler için
güneş TOPLA!

Adını şikeciye ÇIKAR’mak için didinenleri
ÇARP’anlarına BÖL!

Senin adından yararlanıp
malı götürenlerin
foyasını ortaya ÇIKAR!
Davulu sen çalıyorsun zaten,
parsayı da sen TOPLA!

Problem belli!
Ama çözüm de net :
Taraftarı BÖLME!
Bir araya TOPLA!
Sıkı bir yumruk ÇIKAR!
Ve yüzlerine ÇARP!

AŞK'IN ALGORİTMASI
Öyle bir AŞK ki bu,

kantarla tartılmaz..

Atsan atılmaz,

asla satılmaz!

İçinde nefes aldığı gönül

öyle bir sırça saraydır ki,

kırılırsa

bi daha yapılmaz!

İnanmayanın aklını alır,

büyüklüğü akılalmaz..

Çakala, sırtlana karşı
sırt sırta verilir de

o sevdaya katiyen

sırt çevrilmez..

Dikenlerle dolu olsa da

onun yolundan

kat’a

dönülmez!

AŞK bu,

ondan istifa edilmez!

Ama AŞK’tan

istifade de edilmez!

Ağır, çok ağır bir yük bu..

Yanlışa, hataya,

ihmale gelmez!

Adın FENERBAHÇE’yse,

ayağına değmedik taş,

başına gelmedik iş kalmaz!

Ama FENERBAHÇE dediğin de,

had bildirir,

had bilmez!

Çıkar,

maçını söke söke alır,

önündeki maçlara bakmaz!

Adı yeter,

hiçbir şeyden korkmaz,

kimseden çekinmez!
İleri çıkar,

hücum eder,

geri çekilmez!

El üstünde tutar sevdasını,

halel getirmez,

dile düşürmez!

Sırılsıklam olmuşsun sen

gözyaşlarından..

Islanmışın

yağmurdan korkusu olmaz..

Değerini bilen

efsane olur,

hakkını vermeyenin

esamesi okunmaz!

Sahip çıkar emeğine,

alın terine..

Kendi hakkını

kimsede bırakmaz!

Canına kastedenler

kanına susamışken,

“konuşursam

yer yerinden oynar” deyip
susmaz,

susamaz!

Korku verir,

terbiye verir,

gerekirse başını verir

ama çınarından tek dal,

tek yaprak vermez!

Kaya gibi dimdik durup,

omuz omuza verdikçe

kale gibi olur,

yıkılmaz!
Ama yalnız taş da
duvar bile olmaz!

ÇEK’İRGE
Bu İngilizler, Almanlar, Hollandalılar,
hatta Kolombiyalılar
toptan falan
anlamıyor valla!

Ne o kalecinin biri
toptan elini çekti diye
manşetten anket düzenlemeler,
“yüzde 80 şike” demeler falan?

O da bi şey mi yahu?
Ne çekenler, çektirenler gördü
bu gözler!

Bırak kalecinin elini çekmesini,
komple el ayak çekilen
defansçıkları gördük..

Gole giderken topu geri çekip
gerisin geriye
koşanları gördük..

Saha içinde el ense çekip
yine de kırmızı görmeyenleri
gördük..

Pis işlerden çekilmeyen
elleri, etekleri
öpüp yalayanları gördük..

Onurunu, namusunu,
şerefini
peşkeş çekenleri gördük..

Kural, hak, emek çiğneyerek
göstere göstere 
kıyak çekenleri gördük..

O kıyağı çekmek için
kıvırmanın bile şanına rahmet okutan
köçekleri gördük..

Başarıyı çekemeyince
paçamıza yapışıp
aşağı çekenleri gördük..

Vicdana Fransız,
alınterine Çekoslavakyalılaştıramadıklarımızı
gördük..

Tereyağından kıl çeker gibi
bütün pisliklerinden
arınanları(!) gördük..

Besmele çekip
küfredenleri bile gördük..

Cefa çekenlerin acılarıyla
sefa çekenleri gördük..

ÇUBUKLU giyene
bıçak çekenleri,
silah çekenleri
hatta tetiği çekenleri
gördük!

Rakı masalarında
kafa çekip,
saray yollarında
tespih çekenleri gördük..

Darağacında bile
son sözleri belli olanların
ipini,
altlarından sehpayı çekmek için
kıçlarını yırtanları gördük!

Kaleci elini çekse n’olur,
çekmese ne?
Üzerimizden çekilmeyen
o kirli elleri kırmadıkça!

Önemli olan
çekirgenin ne kadar daha
sıçrayacağı!

Bir gün ortaya çıkmak gibi
kötü bir huyu olan gerçeği savunanların
avuçlarına düşecek
mutlaka bir gün!

YA HEP BERABER YA HİÇ BİRİMİZ!
Göz göre göre
hem de son maçta
iki şampiyonluğun çalındı!

Canına dişine taktın,
inancını alın terinle kavurup
şampiyon oldun;
şikeyle suçlandın!

Söylenmedik yalan,
çevrilmedik dolap,
atılmadık iftira kalmadı!
Hapis yattın,
hırpalandın,
hakarete uğradın!

Tarihine, şerefine,
namusuna
dil uzatıldı..

Başının üstünde bir kılıç,
boynunda ilmekle
mücadele vermek
zorunda kaldın!

Yine de eğilmedin,
bükülmedin,
biat etmedin,
savaşa devam ettin!

Elin, kolun bağlıyken bile
tepeye güreştin,
yine şampiyonluğun çalındı,
yine son maçta!

Vazgeçmedin,
ayağa kalktın,
MAYIS’lar bizim diyenlere inat
şampiyon oldun NİSAN’da..

Seni yenemediler,
sırtını yere getiremediler!
İçine nifak soktular,
sen de onu yenemedin!

Kendi içinde kavgaya düştün,
hata yaptın,
tökezledin!

Yetinmediler,
saha içinde, dışında
canına okudular
kumpaslarıyla!

Ülkenin her yerinde
FENERBAHÇE düşmanlığını
meşru kıldılar!
Sana küfredene
alkış tuttular,
ceza vereni ödüllendirdiler!

Otobüsüne kurşun sıktılar,
topyekun ölün diye!
Şubeni bastılar
taşlarla, sopalarla..

Devlet bile
verdiği sözü tutmadı..
Protokolünü tanımadılar!
Tesislerini yıkmakla
tehdit ettiler!

Golünü yediler,
ofsayttan gol attılar,
kabak gibi penaltını vermediler!

Sporcunu hedef gösterdiler,
medyada linç ettiler,
güpegündüz
kaptanına saldırdılar!

Yetmedi mi?
Tak etmedi mi canına?

Bırak artık
kendi kendine kavga etmeyi!
Bitir küslükleri,
kırgınlıkları!
Aç tribünleri!

O’cu, şu’cu, bu’cu diye
bölünme!
Tek yürek ol!
Tek yumruk ol!
Ve o yumruğu
patlat düşmanının suratına!
Renkten renge girenlerin SARI’yla LACİVERT arasına
girmesine izin verme!

Sesini çıkar;
ama daha gür,
daha cesur!
“Konuşursam
yer yerinden oynar” deme!
O yeri yerinden oynat..

Madem
yağmur gibi geliyorlar
üzerine
sen de gök gibi gürleyip,
YILDIRIM gibi çak!

Hani “YA HEP BERABER
YA HİÇ BİRİMİZ” diye bi şey var ya,
hah işte;
mesele tam olarak budur!

Çünkü ya HEP BERABER
FENERBAHÇE olacağız,
ya da HİÇ BİRİMİZ
FENERBAHÇE’ye layık olamayacağız!

UNUTMAZ

Mayıs’ları unutmaz

FENERBAHÇE’li!.

Hele 12’sini

hiç unutmaz!

Döktüğü gözyaşlarının

sevinç ırmaklarına dönüşmesi için

dua ettiği gün

canına kastedilmesini

unutmaz!

Asıl işi

kendilerini korumak olanların

acımasızca, vicdansızca

kendilerine saldırmasını

unutmaz!

“FENERBAHÇE’li olmanın

gururu yeter” diye

tezahürat yapıp

takımını çağırdığı tribünlere

gaz fişeği atılmasını

unutmaz..

Gazdan kaçarken

sahanın ortasında bayılan kardeşine

kafa göz dalınmasını

unutmaz!

Kaskıyla, copuyla

delikanlılık yapanların

savurdukları tekmeleri

“ALLAH hac sevabı verdi sanki o an” diye

ballandıra ballandıra

anlatmasını

unutmaz!

Başında kırılan koltukları,

suratına yediği dirsekleri

unutmaz!

3 yaşındaki evladının

gözüne sıkılan gazı,

babaannesinin

sırtına atılan tekmeyi,

karısının

yüzüne vurulan copu

unutmaz!

Babasının kucağında

nefes almaya çalışırken

“baba ben ölecek miyim” diye ağlayan

o minicik yavruyu

unutmaz!

Kendisine polis tarafından

silah doğrultulmasını

unutmaz!

Helikopterden üzerine

yağmur gibi

biber gazı yağdırılmasını

unutmaz!

Kaldırım demirlerine kelepçelenmesini,

yerlerde sürüklenmesini,

tazyikli su sıkılmasını

unutmaz!

Kafası gözü yarıldığı halde

TOMA’ya kafa atmakla suçlanmasını

unutmaz!

Sırf üzerinde

FENERBAHÇE forması var diye

katledilmeye çalışılmasını

unutmaz!

Bu olaylardan 1 yıl sonra

yine sadece

üzerinde FENERBAHÇE forması olduğu için

canından olan

BURAK YILDIRIM’ı da

unutmaz!

Alem unutsun,

alim unutsun,

kalem unutsun,

söz unutsun..

FENERBAHÇE’li,

FENERBAHÇE’li olduğu için

kendisine yapılanı

yıllar geçse de,

istese de

unutmaz!

Ve mutlaka

bir gün

hesabını sorar,
kimsenin yanına bırakmaz!

ZAMANI DEĞİL
Evvel zaman içinde

kalbur saman içinde

masal anlatıp durdular habire!

Tellal develerin çığırdıklarını

ağızlarına tıkama,

berber pirelere

“kes traşı” ayarı çekme vakti

çoktan geldi de

geçiyor bile!

“Aman diyim şimdi zamanı değil” diye

öfkemize set çekmeye uğraşanlar

bi zahmet

kapasın gagalarını!

Zamanı değilse,

asıl

tarihimize leke sürüp

canımıza ot tıkamayı deneyenleri

affetme zamanı değil!

Özgürlüğümüzü, hakkımızı,

gözyaşlarımızı çalanları

geometrik şekillere ayırmanın

zamanı değil!

Yıkamadıkları kalenin

altına oymaya cüret edenlere

yol verme zamanı değil!

Puanına, şampiyonluğuna,

kupana, kulübüne

hatta okulunun arazisine bile

göz koyanlara

göz yumma zamanı değil!

Protokolü kafakola alanları

koltuklarında

rahat oturtma

zamanı değil!

Topuk Yaylası’nı

yıkmayı düşünenler

ardlarına bakmadan
topuklayana kadar

işin peşini bırakma zamanı değil!

Üniversitene, bankana,

büyümene,

daha da güçlenmene

izin vermeyenlere

izin verme zamanı değil!

Gözünün nurunu, alnının terini

sevincini, hüznünü

harcına kattığın,

kutsal bildiğin mabedinin

rant oyunlarına kurban edilmesini

seyretme zamanı değil!

17’si korunup kollanırken

1 senin üzerine gelinmesine

sessiz kalma zamanı değil!

Şampiyonluk yolunda

ter döken kardeşlerini

tribünlerde

yalnız bırakma zamanı değil!

Bazıları küfrü hak etseler dahi

küfretme zamanı değil!

O gitsin, şu gitsin,

falanca gelsin gelgitleriyle

zaman öldürme

zamanı değil!

Bir olma, tek yürek olma,

eski hesapları kapatıp

AŞK’a gelme zamanı;

çekip gitme zamanı değil!

Boynuna kement atmaya çalışanlara

boyun eğip

aman dileme

zamanı değil!

Umuda yelken açmak için

rüzgar bekleme zamanı değil!

Dem bu demdir

arkadaş!

Zaman,
SARI’ya sarılmanın,

LACİVERT’le bütünleşmenin,

“destur” deyip

alayına  **ktir çekmenin zamanı!

Vazgeçme, pes etme,

biat etme,
kaybetme zamanı değil!.

A’NORMAL!
Normalitesinin cılkı çıkmış

abuk sabuk bir çözelti

Türk Futbolu dediğin şey..

Misal

FENERBAHÇE’nin lig sonuncusuna

4 gol atması normal..

Ama 3 gol yemesi

anormal,

hem de sadece

45 dakikada..

Ha ilk yarının Die Hard,

ikinci yarının

Fransız sanat filmi tadında geçmesi

başlı başına anormal..

DİEGO’nun gol atması,

asist yapması,

en çok koşan oyuncu olması normal..

Bunu 28 hafta boyunca

yapamamış olması

anormal..

FENERBAHÇE’nin

bitime 5 hafta kala

şampiyonluk potasında olması

normal..
Rakiplerinin bu durumuna rağmen

5-6 puan farkla

önde olamaması

anormal..

Kendi evinde oynadığı her maçta

taraftarının desteğini

arkasına alması

çok normal..

Ama o tribünlerin

türlü sebeplerle

tıka basa dolmaması

anormal..

Bir de anormalken

normalleşenler var ki,

asıl sıkıntı orada!

Şikeyle suçlanıp

yıllarına ipotek konan FENERBAHÇE’nin

neredeyse her maçı

gerilim filmi gibi geçerken,

rakiplerinin maçlarındaki enteresanlıklar

son derece normal artık..

Vergiyi tıkır tıkır ödemek,

sözleşme gereklerini

yerine getirmek anormal..

Ama bu yüzden

bizzat devlet tarafından aldatılmak

normal!

Buna karşılık

bırak vergi ödemeyi,

peşkeş stadın üstüne bile para istemek,

yine de koruyup kollanmak da

normal ne yazık ki..

FENERBAHÇE’nin üzerinde

rant oyunları oynanması da

anormal falan değil,

düpedüz para’normal!..

Otobüse kurşun sıkılması,

bunu yapanların bulun(a)maması,

bu vahşete “oh” denilmesi

normal..

“Failler neden hala ortada yok”

diye sormak

anormal..

Taşınabilir mal’ların,

taşınmaz mallara

taşlı, sopalı, döner bıçaklı saldırması da

bu saldırının

kimseye mal edilememesi de

acayip normal..

Vesselam;
anormalliklerin normalleştiği,

saçmalıkların tavan yaptığı

bir ortamda

FENERBAHÇE’nin

hala dimdik ayakta kalması da

hakkaten

tez konusu olacak kadar
anormal!.