BERABERE
Kadıköy’de alınan beraberlik

tabelaya 1 puan yazsa da,

her daim

sıfır yazar

taraftarın

gönül hanesine..

Çünkü

illa bir beraberlikten söz edilecekse

hep beraber savunup

hep beraber hücum eden

bir takım görmek ister sahada

her FENERBAHÇE’li..

Tıpkı

kendilerinin,

sevdasına saldırıldığında

omuz omuza savunup,

cümbürüne cemaatine

cesurca

hücum ettikleri gibi..

Beraber yürünen yollar kadar

beraber koşulan

bir mücadele,

beraber ıslanılan yağmurlar kadar

beraber sırılsıklam ıslatılan

formalar ister!

Değil taşın,

kayanın, dağın altına

beraber konulan elleri alkışlar

SARI LACİVERT’e

halel gelmesin diye

duaya açılan elleri..

Solo şarkılardan hazzetmez,

beraber söylenen marşlarda

yaşar ruhu..

Beraber sevinir

atılan gole

beraber gözyaşı döker

kaçan şampiyonluklara..

Şerefli(!) mağlubiyetler,

şerefli(!) beraberliklerden değil

kora kor oynayarak kazanılan

zaferlerden beslenir..

Balına, şansına,

ıkına ıkına değil

iyi, karakterli bir oyunla beraber gelen

3 puanlara

eyvallahı vardır

sadece..

İşler kötü gittiğinde

beraberce isyan eden

11 ÇUBUKLU’yu arar gözleri

tribünden..

Rakibin canına
beraber okuyan,
beraber tarih yazan
bir takımdır
tek arzusu!

Ve çok iyi bilir,

şampiyonlukların, kupaların

ancak birlik beraberlikle

geldiğini..

İşte bu yüzden

sevindiği, sevineceği

ve asla vazgeçmeyeceği

tek beraberlik
budur yalnızca!

DOSTUMUZ DEĞİLSİNİZ!

Ne rekabetinizden hayır gelir
ne sözüm ona
dostluğunuzdan..
Ne ezelisiniz
ne de ebedi..

Ateşi siz yaktınız,
siz üflediniz..
Odunu da sizden
kıvılcımı da..

Yazana kalemini,
çalana düdüğünü sattırdınız..
Yasalara göbek,
kurallara takla attırdınız..

Rakı masalarında
dansözlük yapmak da var
fıtratınızda,
yüzde yüz katıksız
yüzsüzlük de..

Yalan dolanla
çamur atmışlığınızı da
yazdı tarih
sahtekarlıkla
çamura yattığınızı da..

Kupalarınız çalıntı,
logonuz çalıntı,
marşınız çalıntı,
tezahüratınız bile çalıntı!
Sahici en ufak bi şeyiniz yok ulan!

Vergi verirken eliniz,
KADIKÖY’e çıkarken
ayaklarınız titrer..
Yani kaypak olduğunuz kadar
korkaksınız da..

Gözyaşı, acı
hatta ölüm pahasına
kupa kaldırma inadına
düşecek kadar
rezilsiniz..

Jurnalin mektubunu,
üçkağıtçılığın tarihini,
şikenin kitabını yazdınız.
Hukukun çarkına,
sportmenliğin, futbolun
canına okudunuz..

Hakederek
bi şeye sahip olmayı
unuttuğunuz için
helal alınteri
hep bi yerinize battı!

Katakulli genlerinize
ahlaksızlık ruhunuza işlemiş..
Ne utanmanız var
ne arlanmanız..

Boşuna beklemeyin..
Bizde hayırsızlara evet,
sürekli kaçanlara
davet olmaz..

Dost mu?
Ne dostu? 
Ayıdan post,
az kaşardan tost olur
sizden yine de
dost olmaz!.

OKEY
Beklenen taşın

bi türlü gelmediği

güdük bir okey eli gibiyiz

vesselam..

Taşlar cillopdan hallice ama

per yapamıyoruz

doğru dürüst..

Çok karıştığından mı,
yanlış dağıtıldığından mı

bilinmez
sürekli bozup duruyoruz

elimizi..

Ne ıskartayla vedalaşabiliyoruz
ne de ara taşı geliyor

anasını satayım!

Masadakiler
itinayla taş çalarken
biz sayamıyoruz bile..

“Ne atsan biter” havasından

“attıklarımı biriktirsem

çoktan bitmiştim” buhranına

ilerliyoruz hızla..

Köpek taşlar,

şeytan taşlar gibi taşlayacakken

habire

besliyoruz rakibi..

Hesaba yazılan her puan

göstergeden..

Daha elle tutulur

bi numaramız yok!

Tabelaya çizik atmak yerine

hababam yancıların

boğazına çalışıyoruz..

Tekten hayır görmeyince

çifte gidiyoruz

ama o da olmuyor!

Masadaki son taş

çekilene kadar bekliyoruz

kaldığımız o tek taşı..

Ya bir ayağımız uzun,
ya bir ayağımız kısa..
Denk gelmiyor canına yandığım;
ya ablası,
ya kardeşi..

Canavar gibi okeyleri
ters çevirip
sahte okeylerden
medet umar olduk artık..

Eşli ortaklar

bizi makasa alıp

puanları cebellezi etmeye

yeminliyken

biz hala

elimiz kazık diye

bozuk atıyoruz..

Bi silkinip

koltuk altımızdaki

abluka meraklılarının

nefesini kesmek şart..

Üzümlü kekleri,

kefalleri

gaza getirip palazlandırmak da

bi yere kadar!

İki üç el üst üste
helalinden bitmeye bakar iş..

Fayansı döşeyip
sanat yapmak da,

çifte gidip
okeyi hepsinin alnına çakarak
ıstakaları devirmek de
bizim elimizde..

DAHA YENİ BAŞLIYOR!

4 yıl, 3 ay, 6 gün!

Alnımızın terine karıştı

gözyaşlarımız..

3 Temmuz'du o gün 

ama bizim için 

durmuştu takvim

tarihi yeniden 

yazabilmek için..

Gülerek izleyenlere inat

kan ağlasak da 

seyirci kalmadık

sevdamıza 

vurulmak istenen damgaya!

Tarlaya ekilen 

bi şey yoktu,

yüreklerimize ekilen 

SARI LACİVERT tohumlardan bitti 

tek yaprağını bile vermeyen 

koca çınar!

Değil elbise kılıflarında, 

saat kutularında dolarlarımız

beş kuruş bile yoktu

ceplerimizde..

İzi kalmadı 

atılan çamurun..

Ama ayaklarımızın şerefi oldu

YAYLA'nın çamuru..

Toz kondurmadık 

en büyük aşkımıza

CADDE'de, 

mahkeme yollarında

tozu dumana katarken!.

Haram lokma yemedik

ama cop yedik,

gaz yedik 

en biberinden..

Para sayarken 

görüntülerimiz yoktu da

onurumuzla direnirken

binlerce kare 

görüntümüz var 

evlada miras!

Tapelerimiz düzmece 

fakat tıpalarımız 

sahiciydi!

Havuz falan 

olmadı hiç..

Zaten fırtınalı denizlerdik

hepimiz!

İnşaat yoktu ortada 

ama

harcımız inançla karılmış,

temelimiz sağlamdı! 

1 numaranın 

peşindeydi salaklar 

milyonlarca 

12 numara

meydanlardayken!

İftira atmadık, 

palavra atmadık,

geri adım atmadık;

gol attık bol bol

bi de toma'ya kafa!

Caka satmadık, 

adam satmadık, 

FENERBAHÇE'ye 

en ufak laf söyleyenin 

anasını sattık 

itinayla!

Yalandan 

hazzetmedik hiç

bir gün ortaya çıkmak gibi

kötü bir huyu olan 

gerçeği

savunurken!

Kaçmadık!

Darağacındaki son sözümüz de

mezarımızın yeri de 

belliydi

ta en başından!

Hikaye değil, 

senaryo değil, 

masal değil,

DESTAN yazdık!

Gene yazarız, 

gene yazacağız, 

zafere kadar! 

Cümbürü cemaati

önümüzde 

diz çökene kadar!

Çünkü adımız 

FENERBAHÇE! 

Bitti sanıyorsanız

aldanıyorsunuz! 

Daha yeni başlıyoruz biz!

DAHA DEĞİL!
Bir FENERBAHÇE’li olarak
son düdük çalmadan
“kazandık” dememeyi
öğrendik
elhamdülillah!

Suçlu değildik ki

aklanalım!
Savcı talebine

hakim kararına

ihtiyacı yok

SARI LACİVERT vicdanların..
3 Temmuz sabahı
zaten kararını verdi
FENERBAHÇE’li..

Ne beraat isteyen mütalaa
bitirir
içimizdeki kor alevi
ne de mahkeme kararı!

Hakim “beraatlerine” deyip

tokmağı vurduğu an da

bitmeyecek

o yangın!

Bu kumpası

ilmek ilmek örüp

“gülerek izleyen”ler

hesap verdiğinde bitecek!

Durumu vahim bulup

“zarar verdiysem,

bedelini cebimden öderim”

diyenler

o bedeli ödediğinde

bitecek;

hem de kuruşu kuruşuna!

“Üflemeyle sönmeyen ateşin”

kundakçıları

o ateşte

cayır cayır yandıkları gün

bitecek!

Rakı masalarında

dansözlükle yalanlarını pazarlayanların

o içtikleri rakılar

bi yerlerinden

fitil fitil geldiğinde

bitecek!

Manşetlerini, sütunlarını

doğru haberin mürekkebiyle değil,

pis ağızlarından akıttıkları

salyalarla süsleyenlerin

o iğrenç ağızlarına

hacet giderdiğimiz gün

bitecek!

Paraleli, teğeti, yamuğu

ne kadar geometrik oynak varsa

yargı önüne çıkıp,

adaletin keskin kılıcının

tadına baktığında

bitecek!

Ve işte o güne dek,

FENERBAHÇE’linin

sevdasını savunma inancı

ne olursa olsun

asla bitmeyecek!