SİNYAL
FENERBAHÇE Başkanının
trafikteki sinyal tartışmasını
manşetlere taşıyacak kadar yüzsüzdür
trafiği arapsaçına dönmüş,
boku çıkmış
ülke futbolu..

Çünkü
anayolda kurallara uygun yol alanı değil,
tali yollarda
her türlü ihlali yapıp
trafiğin canına okuyanı
ödüllendirir bu sistem..

Geçiş üstünlüğü
sürücüsü torpilli olanındır..

Hatta hatalıysa bile
aranamayan şoför
rezaletleri ayyuka çıkınca
cukkası cebine konup yollanır
batakhanesine..

Düzenin çocuğuysan
aşırı hız yapsan da
hiçbir radara yakalanmazsın.
Değilsen,
sahte radarlar kurup
ceza manyağı yaparlar!

Hileli çevirmelere,

yalancı ışıklara rağmen

önüne döşenen

balçık asfaltı bile ağlatarak

varış noktasına ilerlersen
yoluna çukur kazarlar,
kasis koyarlar..

Ehliyetin muntazam,
ruhsatın şahane,
muayenelerin tastamamken bile
aracına el koyup,
men edebilirler trafikten..

Güzergahının
virajı da çoktur,
kavşağı da,
yavşağı da..

Şeridinde
normal süratle ilerlerken bile
gözüne gözüne çakarlar
selektörü..

Hatalı sollama,
alkollü araç kullanma,
çarpıp kaçma,
bodoslama biçme
her bi şey mübahtır
senin karşındakilere..

Trafikte seyreden takım otobüsünün
kurşunlanması dahi
nizami şarjdır onlara göre..

8’de 8, 6’da 6
ağır kusurlu olsalar bile
yine de yırtarlar,
ihale sana kalır..

Senin cillop gibi arabana
hurda muamelesi çekilirken
kaportası bozuk,
şaftı dağılmış,
dingili kırık,
tekerleği patlak araçlar
dünya markası olur..

Kendileri hep
yağlı kapıya parkederler,
senin dört çarpı dördün
garajından çıksa
uykuları kaçar..

Otomatik vitese alışıktırlar,
geri vitesleri meşhurdur..

Gaza basarsın,
el frenini çekerler..
Doğru yola saparsın,
önünü keserler..

Çünkü korkarlar
hedefine varmandan..
Dertleri senin
sinyal verip vermemen değil..

Çünkü bilirler,

FENERBAHÇE hızını aldı mı
sinyal vermez,
basar geçer!

OLACAK!
Olacakla öleceğe

çare bulunmaz tadında yaşadık

son iki sezonu..
Halbuki derman da belliydi,

reçete de..

Neyse ki

iyi olacak hastanın

ayağına geldi doktor!
Daha tedavi yeni başladı ama

iyi olup ayaklanacağı aşikar..

“Yine mi olmayacak” diye

enseyi karartmanın alemi yok!

“Öyle veya böyle bu iş olacak”
dayatmalarını da gördük biz,
“olacak şey değil” dediğimiz her şeyin
başımıza geldiğini de..

Olmayacak duaya
amin dediğimiz de oldu,
bundan sonra ne olacak diye
kara kara düşündüğümüz de..

Tamam, derdimiz büyük,

hatta dünyadan büyük..

Eee, büyük başın derdi de

büyük olacak elbet..

Kolay olmayacak,
canımız acıyacak..
Ne zaman acımadı ki..

Ter dökeceğiz,

gözyaşı hatta..
Yürüdüğümüz, koştuğumuz yol

dikenli olacak..

Taş atan, suç atan,

ofsayttan gol atan olacak yine..
Ne zaman olmadı ki..

Düşmanın kalleşiyle savaşmak kolay da

ağacın kurdu da içerde olacak..

1’e karşı 17 olacak mutlaka..
Yeter ki biz

bir olmayı başarabilelim..

Başarırız da..

Çünkü

“Ne olacak bu FENERBAHÇE’nin hali” klişesinden

bir umut görür görmez
“her şey çok güzel olacak”a evrilen

bir karakterimiz var bizim..

Başımıza bela olacak
bir sabırsızlığımız var belki ama
adam olacak çocuklarımız,
o çocuklara rehber olacak
bir adam’ımız da var
çok şükür..

İki yıldır

gözlerde göremediğimiz

FENERBAHÇE’yi FENERBAHÇE yapan hırsın

kıvılcımları var
ÇUBUKLU’yu taşıyanlarda..

Sahayı rakibe dar,

tribünü taraftarına mabed yapacak

o özlediğimiz arzu var..

Giydiği formayı
daha da sahiplenen olacak, 
bir iki yeni transfer olacak,
kenetlenecek FENERBAHÇE,
bir takım olacak!

Yenilsek bile
maçın sonunda
o forma sırılsıklam olacak..
İşte o zaman
stad dolacak..
Kalpler SARI LACİVERT atacak
hep birlikte..

Nisan yağacak sap olacak

Mayıs yağacak çeç olacak!

Sen inanırsan,
ben inanırsam
altı olacak, yedi olacak,
FENERBAHÇE’nin dediği olacak!

Yok yok, belli..
Bu iş olacak!

HANİ BAZEN
Hani bazen
her şey üstüne üstüne gelir,
aklına gelmeyen başına gelir,
yaşamak bile zor gelir de,
bir tek o alayına gider..

Hani bazen
cebinde beş kuruşun,
gidecek bir yerin,
başını yaslayacak omuz olmaz da,
“neyse ki o var” dersin..

Hani bazen
kararır dünya,
gökkuşakların kurur,
sadece iki renk hiç solmaz senin için..

Hani bazen
ne varsa geçmek istersin
ama bi tek ondan vazgeçemezsin..

Hani bazen
kızarsın, öfkelenirsin,
söversin bile kendini tutamayıp da
yine de tutunursun ona sımsıkı..

Hani bazen
küsersin, gücenirsin,
kalbin kırılır,
yeminler edersin gitmem diye..
Ama ilk günden
yollarına düşersin yine..

Hani bazen
adım atacak halin olmaz ama
uzanınca sevdana kirli eller
biberine, gazına, copuna aldırmadan
üzerine yürürsün kim varsa
yumrukların sıkılı..

Hani bazen
ağlamaktan utanırsın, saklarsın da
ona halel gelince
boncuk boncuk olur gözyaşların..

Hani bazen
sevgiliyi,
müjdeli bi haberi beklemezsin
bir golü beklediğin gibi..

Hani bazen
kafan güzel,
hayat bile güzel
ama o her şeyden güzeldir..

Hani bazen
bayrağın yoktur da sallayacak
bir defter kağıdına boyarsın
sevdanın renklerini..

Hani bazen
o bayrağa uzanıp seyrederken maçı,
toz değmesin diye
indiremezsin ayaklarını..

Hani bazen
bir ömür paylaştığınla
kış günü battaniye altında bile
terk etmezsin sevdanı da,
sen göçüp gittikten sonra bile
o ordadır hatıranla..

Hani bazen
her gün tazelenirsin,
demlenirsin her acının sonunda..
Yine dopdoludur yüreğin
yine bol kepçe..
İnadına yaşamaktır çünkü o!

Hani bazen
düşlerindedir özgür dünya,
öptüğün ÇUBUKLU formayla yaşarsın..
Yaşın hep 19 kalır..

Hani bazen
gelmişine geçmişine isyandır o,
bazen el açıp ettiğin dua..

Hani bazen zehrindir,
bazen zemzemin..

Hani bazen
saat onu gösterince
ayrılamaz gözün rakamlardan..

“Hepimiz ölelim
o yaşasın” dersin ya hani,
öyleyse bağırın ulan
çok yaşa FENERBAHÇE diye..

Bazen değil,
her zaman..

ALTI YILIN MUHASEBESİ

6 yıl önce bugün

sabaha değil

kumpasa uyandım!

Ellerim titredi önce..

Sonra boğazıma oturdu

o hala

gitmeyen yumru..

Ağladım!

Hüngür hüngür hem de..

İçimi yırta yırta..

Kabullenmedim,

SARI LACİVERT’ti isyan bayrağım!

Sevdama leke sürmek isteyenlerle

savaşacağıma yemin ettim!

FENERBAHÇE RUHU

beni çağırdı,

koştum;

CADDE’ye, YAYLA’ya,

SİLİVRİ’ye, ÇAĞLAYAN’a,

METRİS’e..

Cop yedim,

yerlerde sürüklendim..

Gaza boğuldum,

gözaltına alındım,

hapis yattım be!

Asliyesi, sulhu,

ağır cezası, mahkemesi,

hakimi, hükmü,

savcısı, mütalaası

yaladım yuttum,

hukukçu oldum!

İlk bana “çapulcu” dendi,

TOMA’ya kafayı

ilk ben attım!

Yaralandım,

karalandım,

lime lime paralandım ulan!

Saçım ağardı,

kırıştı yüzüm,

yaşlandım

yaşımı yaşayamadan..

Kalbim tekledi,

hem de kaç defa..

Tansiyon fırladı..

Şeker sapıttı..

“Kanser et bizi FENER” diye

dalga geçerdim,

kanser oldum..

Radyoterapi,

kemoterapi,

fizyoterapi,

psikoterapi..
Bütün hastalıklara çare

FENER’terapi!

İşimden, gücümden,

eşimden oldum..

Terk edildim,

beş parasız kaldım..

Çoluğun çocuğun

yüzünü görmedim

ama

mevsimin hep

güzünü gördüm..

Bu dava için

evimi, arabamı sattım,

banklarda, bahçelerde yattım..

Dilim mecazdan,

yuvam hacizden

kurtulmadı..

Örselendim,

hastalandım..

Öldüm ulan,

daha ötesi mi var?

Boyun eğmedim ama,

biat etmedim,

eyvallah çekmedim namerde;

bir gün bile!

Adım HALE, SELÇUK, LEFTER..
Adım TAMER, CEMİL..
Adım ŞEKİP, İLHAN, AZİZ..

Adım GÜROL, HIZIR, EBRU!
Adım

FENERBAHÇE lan benim!

Yenilmedim işte,
yenilmeyeceğim!