KAPININ SAPI

Don, atlet,

pet şişe su, ayran,

çakmak, bayrak sopası, torpil,

ayakkabı, simit, ısıtıcı,

demir bilye,

meşale, bıçak,

havai fişek, çakı,

cep telefonu, patates,

beton blok, tuğla, taş,

kapı kolu…

Son üç FENERBAHÇE maçında

Trabzon’da

sahaya atılan maddelerden

sadece bazıları bunlar!

Futbol stadyumu değil

süpermarket

mübarek!

Ne ararsan var!

Sahada tekme,

soyunma odası önünde yumruk

takım otobüsüne kurşun da

ekstrası..

Israrla ekilen

nehret tohumlarından biten

şiddet ağacının

meyveleri yeniyor artık!

Yalanlar, iftiralar,

çevrilen dolaplar

vicdanları da

gözleri de kör etmiş!

“Ne var ya,

yaralanan mı oldu” diyebilen

sözüm ona yöneticiler,

“bu iş bitmedi,

bunlarla daha sonra

savaşacağız”

diye saçmalayan

sporcular,

kandırılmış,

zıvanadan çıkmış

taraftar denemeyecek

bir kalabalık!

“İnce ayar” çalışıp

fena halde kalın görerek

bir halt olacağına inandırılan

elleri kirli bir ailenin

şımarık çocuğu!

Cukkayla takke arasında

spor yapılamayacağının

canlı kanıtı

bir kent!

“Günahlı, münahlı” pankartlarla

fitili ateşlenen,

görmezden gelinip

yangına da körükle gidilince

cana kasta kadar varan

iğrenç bir cüretkarlık!

Bu kafayla

bir baltaya sap olunamayacağı

kesin!

Kupanın sapını

tutma hayaliyle

yanıp tutuşanların

tutup tutabileceği tek şey de

işte o sahaya attıkları

kapının sapı!