DARI AMBARI

Bu “HACI”yı da çarşıya gönderip

pişirilen davıklar

acından ölmüşler zaar!!.

Kendilerini

darı ambarında

gordüklerine göre..

Hayır acından da ölmüş olamazlar;

zira kümes sahablarınca

alttan alttan yemlenip

eyüce semirdiler

başımıza..

Öteki kümesin

vermesi gereken yımırtalar da

bir bir

“sıfırlanıyor” zati!.

Dombili cücükleri de

eşelenip duruyolar haliyle

bedavadan yaşamaya

alıştıklarından..

Onların da fitiklemesiyle

azıttıkça azıtan şikirsizler

kümesi, ambarı da bırakıp

hepten çiftliğe göz koydular valla!.

Hatta

kendilerini yemleyen eli bile

gagalıyolar ki,

utanmazlığın dik alası!

Ama şamarı yeyince de

pısıp oturuyolar ,

o başka!..

Çobanlarından aldıkları yumusla

papazlanıp,

nefesi guvvetliye

300 gaymeye üfletenlerin korkusu

adaletin terazisine çıktıklarında

kaç okka çekeceklerini

bilmelerinden..

Bu yallozluğun kitabına

el basanlar

gezindikleri pisliklerin

hep gizli kalacağını sanıyor

ellaam!

Tipini sevdiğimin keli rumuzlu

“turfandino”yla çevirdikleri

aşna fişneler de

ayyuka çıkınca

hepten malamat olmaları

yakın halbuki..

İşler sarpa sardığında

sahablarının elindeki pıçağın

boyunlarına değmesi de

muhakkak..

Hiç alaflanıp

böğürmesinler boş yere..

Yemleri kesilip

kümes de ellerinden gittiğinde

horozları erkenden öttürmenin de

bir anlamı kalmayacak!

Çünkü gerçek denilen şey

eninde sonunda

çıkacak ortaya;

onun da kötü huyu bu!..

Not :

Bu yazıda bolca SİVAS şivesinden ilham alınmıştır.
Sebebini anlayan anlar!.