KENDİ KENDİNE
Her şey

kendi kendine oldu..

Kendi kendine attı KADLEC

golü kalesine..

37 orta 24 şut

kendi kendine..

Kendi kendine

kaçtı penaltı..

Ahlar vahlar

kendi kendine..

Kendi kendine tütmeye başladı

tribünün dumanı!

“İstifa” çığırtkanlığı,

kapıdan çevrilenler

kendi kendine..

Hırs kendi kendine oldu,

mücadele kendi kendine..

Çünkü SARI’nın da

LACİVERT’in de

kendi genlerinde 

vardı bu!

Kendi kendine düştü EMENİKE,

düdük çalmadı işte
kendi kendine!

Oh çektiren gol

kendi kendine oldu,

sevinç kendi kendine!

Kendi kendine üzüldü

o golü göremeyenler..

Gerçeği göremeyenlerin bayramı da

hep kendi kendine..

Heykeli dikilen de,

KOCAMAN umutların sahibi de,

Nisan’da şampiyonluk gören de

kendi kendine gitti ya zaten!

Kupa

kendi kendine kalktı,

kendi kendine indi sopa!

İftira, palavra, kumpas

kendi kendine

peydah oldu..

Şike bile

kendi kendine!

Kendi kendine yürüdü

binler, milyonlar!

Biber gazı

kendi kendine..

İsyan

kendi kendine çıktı,

yüreğe mıh gibi saplanan acılar,

gözyaşları

hep kendi içine!.

Kendi kendine

ağladı gözler!

Eller

kendi kendine açıldı

duaya!

Kendi kendine örtüldü

tabutların üzerine

FENERBAHÇE bayrağı!

Anasını, babasını,

evladını uğurlayanlar  

kaldı kendi kendine!

Kendi kendine

hırpalandı kalpler!

Kırılan kalemler,

verilen fetvalar

kendi kendine!

Söz kendi kendine oldu,

yazı kendi kendine!

O zaman

siz hepiniz tek tek,

ben “omuz omuza”

kendi kendime!

NOT:
Bu yazı, usta ORHAN VELİ’nin “BİRDENBİRE” şiirinden

ilham alınarak yazılmıştır..