DÖRT YILIN MUHASEBESİ

4 yıl önce bugün

sabaha değil

kumpasa uyandım!

Ellerim titredi önce..

Sonra boğazıma oturdu

o dört yıldır

gitmeyen yumru..

Ağladım!

Hüngür hüngür hem de..

İçimi yırta yırta..

Kabullenmedim,

SARI LACİVERT’ti isyan bayrağım!

Sevdama leke sürmek isteyenlerle

savaşacağıma yemin ettim!

FENERBAHÇE RUHU

beni çağırdı,

koştum;

CADDE’ye, YAYLA’ya,

SİLİVRİ’ye, ÇAĞLAYAN’a,

METRİS’e..

Cop yedim,

yerlerde sürüklendim..

Gaza boğuldum,

gözaltına alındım,

hapis yattım be!

Asliyesi, sulhu,

ağır cezası, mahkemesi,

hakimi, hükmü,

savcısı, mütalaası

yaladım yuttum,

hukukçu oldum!

İlk bana “çapulcu” dendi,

TOMA’ya kafayı

ilk ben attım!

Yaralandım,

karalandım,

lime  lime paralandım ulan!

Saçım ağardı,

kırıştı yüzüm,

yaşlandım

yaşımı yaşayamadan..

Kalbim tekledi,

hem de kaç defa..

Tansiyon fırladı..

Şeker sapıttı..

“Kanser et bizi FENER” diye

dalga geçerdim,

kanser oldum..

Radyoterapi,

kemoterapi,

fizyoterapi,

psikoterapi..
Bütün hastalıklara çare

FENER’terapi!

İşimden, gücümden,

eşimden oldum..

Terkedildim,

beş parasız kaldım..

Çoluğun çocuğun

yüzünü görmedim

ama

mevsimin hep

güzünü gördüm..

Bu dava için

evimi, arabamı sattım,

banklarda, bahçelerde yattım..

Dilim mecazdan,

yuvam hacizden

kurtulmadı..

Örselendim,

hastalandım..

Öldüm ulan,

daha ötesi mi var?

Boyun eğmedim ama,

biat etmedim,

eyvallah çekmedim namerde;

bir gün bile!

Adım HALE, SELÇUK, LEFTER..
Adım TAMER, CEMİL..
Adım ŞEKİP, İLHAN, AZİZ..

Adım MEHMET, HIZIR, EBRU!
Adım

FENERBAHÇE lan benim!

Yenilmedim işte,
yenilmeyeceğim!