CAYIR CAYIR
Ne ateş üfleyenlere
prim verdi
bu sevdanın sahipleri
ne de ortalık alev alevken
soğuyanlara..

Kendi yangınını çıkarmada
mahir olsa da
kundaklama cüretlerine
yağmur olup yağdı
her zaman
evelallah..

“Yandı bitti” dediler
küllerinden doğdu
her defasında
Anka misali..

Son maçta
şampiyonluğu çalındı..
“Bi daha başlarını kaldıramazlar”
diye umdular.
Ertesi sene
şampiyon oldu..

Kumpas kurup
dört koldan saldırdılar..
Alayına meydan okudu,
yine şampiyon oldu..

Tarihinin
en kötü sezonunu yaşadı..
“Kümeye kümeye”
sayıklamalarıyla
darı ambarı rüyaları
gördüler.
Bir sezon sonra
gol sayısını 3’e katladı..

0-3’den 4-3’leri,
9 puan geriden gelip
kazanılan şampiyonlukları
yaşamamışlar gibi
kemik yağdırmaya meylettiler yine
dualarıyla..

İyi oynadı, önemsenmedi.
Kazandı, umut vermedi(!)
5 gol attı, ölçü olmadı(!)

Penaltısının,
golünün verilmediği
yetmiyormuş gibi
kural hatasıyla yediği gollerle
kaybettiği maç için verilen
“bariz kural hatası” raporu da
sümen altı edildi.

Çünkü korkuyorlar!
Ödleri patlıyor!
Her kazdıkları çukurdan
daha da güçlü çıkan
FENERBAHÇE’nin
yeniden
bir diriliş öyküsü
yazmaya başladığının
farkındalar..

Ama korkunun
ecele faydası yok.
Hak ettiği araziyi
sadece “sahada” mücadele vererek
alın teriyle
17 yıl sonra da olsa
alan camia
pes etmez!

Birilerinin
bi taraflarını
tutuşturmaya,
hiç dinmeyen
bir heyecanı
alevlendirmeye,
şampiyonluk meşalesini
yakmaya
başladı bile..
Hem de cayır cayır!.