ESKİ ÇAMLAR

Eskinin güzel olan her şeyine
rahmet okutan
berbat, çürümüş
bir düzen
ne yazık ki artık
Türk futbolu..

Eskiden futbolu
bilenlerinden
okur, dinler, izlerdik.
Şimdi meydan
futbolcu eskisi olmaktan başka
hünerleri olmayan,
iki cümleyi bile
yan yana getiremeyen
yanlı ağızlara kaldı..

Eskiden “iyi olan” kazanırdı.
Artık en çok bağıran,
yaygara çıkarıp algı yapan
kazanıyor.

Adaletten bahsedildiğinde
eskiden
hak, hukuk gelirdi akıllara..
Şimdi bir kerecik kayrılmadıklarında
çılgına dönen
uçkuru bozuk ağızlara
sakız oldu adalet..

Top filelere gittiğinde
sevinçten uçardık havalara..
Şimdi
“acaba ne kusur bulup iptal edecekler”
diye düşünmekten
attığımız gole
anında sevinemiyoruz bile..

Eskiden
tekmeye kafa atmak diye
bir deyim vardı mesela..
Şimdi “dirseğe kafa atıldığını”
iddia eden var!

Rakibi sakatlayıcı hareket olduğunda
direkt kırmızı çıkardı
bir zamanlar..
Eğer FENERBAHÇE’liyse topçu,
sahadan koltuk değneğiyle,
sedyeyle bile çıksa
ölmediyse
kart mart yok artık!

“Eskiden penaltının namusu vardı,
stoperler tekme atsa da yıkılmazdık,
onurlu insanlardık” diye
ahkam kesebiliyor
kendini yere atıp
penaltı alma görüntüleri
arşivlerde olanlar..

Derin devlet marifetiyle
kollanıp, yıldızlanıp
isim yapanlar
kendisine ismiyle hitap edilmesinden
rahatsız olabiliyor
mesela..

Kurallar gereği
en az 2 maç ceza alması gereken topçu
1 maç ceza aldığında bile
ona da itiraz edebiliyor birileri.
Çünkü
kırmızı gören topçularının affedilip
hemen ertesi maça
çıkmışlığı var.

Eskiden “teşvik”
“doğan”larla
yapılırdı misal,
şimdi öldürenden
yani hüküm giymiş katilden
direkt hesaba eft yoluyla..

Eski tas eski hamam olan
mevzular da var tabi..
Domuz derisinden post
eski düşmandan dost olmaz gibi..

Ha bir de eski olup da
güncelleme gelen uygulamalar var..
Daha önce pierro vardı,
şimdi ofsayt çizgisi..

Neyse ki
eski kulağı kesiklerden FENERBAHÇE..
Görmediği felaket,
maruz bırakılmadığı rezalet
kalmadı
bu ülkede..

O yüzden
eski çamlardan bardak yapma
hayalini bırakıp,
oyun kuranların
şişelerini çevirmek zorunda..

Bu kirli pazara
nur yağmasını beklemeden
tezgahları devirmek zorunda..

Yeni gibi cilalanan
bozuk eskinin
defterini dürmek zorunda..

İhtiyacı olan tek kudret de
SARI LACİVERT çubukların arasında!