YUSUF YUSUF

Ölüsünden bile korkulur
bu ülkede
FENERBAHÇE’nin..
Mezara girse
dirilip kalkmasın diye
nöbet beklenir başında!

Hafif bir silkinmesi
zelzele yaratır..
Bir kıvılcımı yeter
yangın çıkarmaya..

Ağlaması hoşuna gider ama
döktüğü gözyaşlarında
boğulursun!

5 gol atsın
kurşun sıkılır otobüsüne..
9 puan geriden gelip
alır şampiyonuluğu,
iftira kumpası kurulur..

3 ayda unutulur sananların
feleği şaşar.
Ateş üfleyenlerin
dudakları büzülür..

Son dakikada
şampiyonluğu çalınır,
“bi daha ayağa kalkamazlar” diye
umutlanırsın,
hemen sonraki sezon
tepeye kurulur gene..

3-0 yaparsın skoru..
Dalga geçip 5 beklerken
4 gol görürsün kalende..

Kırmızı görüp eksik kalır,
“hah işte şimdi” der heveslenirsin,
6 yiyip dönersin!

Cezalısı, sakatı çoktur..
Galibiyeti, morali yoktur.
“Bu maçta her şey olur
bi tek FENER kazanamaz” dersin
maçtan önce..
Tek kale oynayıp,
tek şutla yenilirsin..

“FENER kümeye” diye
tezahürat yaparsın,
eşinip gıdakladığın kümesini
başına geçirir..

Yendiği Avrupa devi köy takımı olur,
attığı goller ölçü olmaz!

Başkentini işgal edersin,
her maçta seni tokatlar!
İntikam için
canavar bir takım kurup
meydan okur,
bir metrelik kupa yaptırırsın;
gene tokatlar!

Kulübün kapısına
kilit vurmaya kalkarsın,
o kilidi senin çenene vurup
anahtarı bi tarafına sokar!

Maçta fark yapsan da,
puan farkını açsan da,
gelip yetişecek,
yine aynısı olacak diye
ödün patlar!

Çünkü hiç bi korkuya benzemez
şike yaptığı halde
şampiyon olamayanların korkusu..

O yüzden
sadece bir futbolcu adı değildir
bazıları için Yusuf..
İkilenince
tekerrür eden
bir tarihin
tezahürüdür!

NOT : Yazının başlık fikri için
ALİ NEVZAT TOYCU’ya ( @ANToycu ) teşekkür ederim.