YANNIŞ ANNAMAYIN!
Bak yannış annama olmasın ha,

biz var ya biz

acayip centilmeniz aslında..

Ohoooo, acayip..

Neymiş efenim

taş atmışız otobüse..

Yok yahu öyle bi şey..

Çiçek attık biz…

Çiçeklerin arasındaki kum taneleri

acıcık çizmiş camları,

hepsi bu!..

Küfür edildi diyolar ki,

külliyen yalan..

Şarkı türkü mırıldandı

bizim çocuklar sadece..

Tahrik mahrikle

ne işimiz olur bizim..

Daha çok “teşvik”le alakamız var da

o konumuz değil şimdi..

Süt dökmüş kedi gibiyiz

haddizatında..

Ağzımız var

dilimiz yok valla!

Dil demişken,

hem  n’olmuş

Melo dilini çıkarttıysa..

Çocukcağız üşütmüş,

boğazları şişmiş,

doktorumuza gösteriyordu

bi kerem..

Kafasını ileri geri sallaması da;

Eee şeyy,

biz kafa sallayan

pitbul oyuncağı yapıyoz da

biliyon mu,

onun reklamı için..

Kaptanımız

sahadan çıkmak istemiş de,

hocamız kızmış da,

“sahada yat” demiş de,

yok daha neler..

Kaptan yorgundu birazcık,

hoca da

“saat geç oldu sen yat istersen” gibisinden

şefkatle kucakladı onu..

Bi de takmışlar sevinmemize..

Sevinmeyelim mi yahu,

10 puan aldık!..

Ne???

Bi galibiyete

3 puan mı veriyolar?

Valla mı lan?

E bize

“şampiyon oldunuz” dediler,

söz verdiler! 

Ay lav yuu hocam,

ne iş?

Yannış annamayın bak!

Gene olsa gene seviniriz..

Beraberliğe

hatta mağlubiyete bile

sevinmişliğimiz var

nihayetinde..

Esasında cillop gibi camiayız da

hep yannış annıyonuz bizi

abicim!

Zaten doğru olsa
aldığımız cezalarla
canımıza okunmuş olması
gerekmez miydi çoktan?

NOT: Yazı söz konusu camianın kültür düzeyine göre yazılmıştır!

        Gördüğünüz kelime bozuklukları imla hatası değildir!