ŞİİR
BABADAN KALAN
yüzümün çizgilerinde
duruyor izin..
gözümün ferinde..
umudunu,
düşlerini taşıyorum
adımın her harfinde..
damarlarımdaki kanın
deliliği de
senin yüzünden,
öfkemi bileyen
sabrım da..
günaha uzanmaktan korkan
ellerim de senin,
helal alın terim de..
saçıma düşen kırlar arasında
gezinir nefesin..
ne zaman konuşsam
o davudi sesin
çınlar kulaklarımda..
hem söylediğim
yanık türkülerdesin
hem de 
el açıp ettiğim dualarımda..

belki 

vakti gelmiş bir ırmak gibi
cennete aktın..
ama ardında
beni miras bıraktın!.