ŞARTSIZ ŞURTSUZ
Şarta bağlanmaz

ÇUBUKLU’yu desteklemek..

Koşul koşulmaz aşka!

“Hele bi oynasınlar

öyle patlatırım tezahüratı”

denmez..

“Beğenmezsem

yardırırım

ana avrat dümdüz”

hiç denmez..

Alkışlamak için

bacakarası çalım,

fuleli koşu,

dömivole, röveşata

kollamaz

yürekten seven!

Galibiyete endekslenmez

iki hafta boyunca

SARAÇOĞLU yoluna düşmenin

hayali..

Bileti, kombinesi,

tişörtü, forması

her maçın kazanılması şartıyla

alınmaz..

İlla da şampiyonluk beklenmez

duvara posteri,

balkona bayrağı

asmak için..

Sadece
kupa kaldırırken

daha hoş gözükmez

SARI LACİVERT,

sevdalı gözlere..

İmza kuyruğunda,

tesis önünde,

deplasman yolunda

saatler, günler harcanırken

“onlar da

bi kerecik bize gelsin”

diye

geçmez akıllardan..

CADDE’ye, YAYLA’ya,

METRİS’e, ÇAĞLAYAN’a

her maç 6-0 olsun diye

gidilmez..

Bir tanesi yeter

coşkudan çıldırmaya..

Evlada miras bırakabilmek için

önceden bir nakit ödemeye

ihtiyaç duymaz

FENERBAHÇE’li..

 “İyi günde, kötü günde

seninle birlikte” deyip

kötü günde

sırt çevrilmez,

küsülmez..

Şarta şurta bağlanmaz

ÇUBUKLU’yu desteklemek..

Koşul koşulmaz aşka!

Uğruna can verilen,

gözyaşı dökülen,

düşler kurulan o forma

mücadele koksun

buram buram,

helal alın teriyle ıslansın

kafi!..

MUZ’IR NEŞRİYAT

Mendeburluktan, dalavereden

başka bir şeyle

haşır neşir olmayan kafaların elinde

oyuncak olmuş,

sözüm ona

“spor” neşriyatı!

FENERBAHÇE’yi

alaşağı etmek adına

ülke futbolunun

canına ot tıkayan

3 Temmuz kumpasını

“temiz eller” makyajıyla

allayıp pulladılar..

Hiç olmayan

"para sayma görüntüsü" palavrasıyla,

havuz, billyoner 

kandırmacasıyla,

eşgal fotoğrafı

alçaklığıyla

suyunu değil,

hoşafını çıkardılar

algının..

Taraftar ruhunu

tribünlerden baypas eden

passolig belasını,

hakeme patlayanı,

sahaya atlayanı

haberleştiremezlerdi elbette..

Bir hiç uğruna

gözaltına alınan futbolcuya

nezarethanede atılan

muz değil,

seksi(!) bir kulüp başkanın

çilekleri süsler

manşetlerini..

Yıllarca çalınan

dandirik penaltılara

sesini çıkarmayanlar,

söz konusu FENERBAHÇE olunca

ahlak nutukları atar

penaltı analizi üzerinden..

Kumpasbaşlarının

UEFA’yla cilveleştiği mektupları

görmezden gelenler,

uyduruk bir mektupla

şu ülkenin

en erdemli sporcularından birine

çamur atmaya yeltenirler..

Çünkü dil çıkarıp,

tüküren, küfredenin

prim yaptığı,

tezgahları paçavralarla dolu

bir pazar

taptıkları..

Talimatlı hiddetleriyle

şiddeti körükleyenlerin,

barış güvercini kostümü giydikleri

maskeli bir balo

aslında izlediğimiz..

FENERBAHÇE’ye

çirkin iftiralarla uzattıkları dillerini

haksızlık karşısında yutan

şeytanların,

satılık palyaçolarla

jonglörlük yaptığı

acınacak bir sirk ortamı!

Hani kuyrukları sıkışınca

"biz bunları hak etmiyoruz" diyorlar ya,

yerden göğe kadar haklılar!

Çünkü
üç kuruş için karakterlerini,

ruhlarını bile pazarlamaya hazır

bu muzır neşriyatçıların

hak ettiği tek şey,

bir zamanlar

bazı tribünlerde

kafalara geçirilen

siyah poşetlerdir..

TOPUKLUYLA RÖVEŞATA
Haksızlıklara başkaldırıyla doludur
FENERBAHÇE tarihi!
Ve yaşı, ırkı, cinsiyeti yoktur
bu sevdanın..

Kendilerini “ceza” olarak görenlere
tokadı basar gerektiğinde..
Onu yok sayanlara
varlığıyla gıpta ettirir!

20 Eylül
bu varlığın
cümle aleme ispatıdır işte!.

Helal alınterine
parfüm kokusunun karıştığı
gündür..
Dünyanın en büyük “BAHÇE”sinin çiçeklerinin
salkım saçak açtığı gün..

Evladının ilk çubuklusunu
ilmek ilmek ören ören
ellerin günü..
Kozmetikçiden LACİVERT ruj,
SARI göz farı soran
bir aşkın günü..

Hayır dualarının
tezahürata evrildiği,
tribünün cehenneminin
meleklerle bezenmiş
bir cennete çevrildiği gün..

Samanyolu çalarken
atkıların,
başörtüleriyle birlikte
sallandığı gün..

“Gökyüzünde
FENERBAHÇE’nin maçı var”
deseler
merdiven kurmaya kalkanların
günü..

“Kadın ne anlar la futboldan”
saçmalıklarının
topyekün
ofsayta düştüğü gün..

Topukluyla bile
röveşata atılacağının
ve de o röveşatanın
bazı kafalardaki
örümcek ağlarını yırtacağının
ispatıdır..

FENERBAHÇE sevdasına
vurulmak istenen pranganın
öpülesi ellerin hamuruyla
parçalandığı gündür
20 Eylül..

Çünkü
yaşı, ırkı, cinsiyeti yoktur
FENERBAHÇE tutkusunun..

Yüreği vardır sadece;
SARI LACİVERT’e bağlanmış,
katıksız, saf,
mangal gibi yüreği!

“ALTI” BİN ELLİ DOKUZ
Bir oy farkla

tanıdık onu..

Ve yarattığı farkları seyrediyor

dostu, düşmanı

tam

altı bin ellidokuz

gündür!.

16 yılda

çehresini değiştirdi,

geleceğini inşa etti

FENERBAHÇE’nin;

futboldan da

betondan da anlayarak..

El, etek öperek değil,

taraftarıyla omuz omuza

sevdalılarının “mabed”i olan

bir stad yarattı..

Ondan önce

tribününün yarısı olmayan

basket takımının

şimdi “ARENA”sı,

antrenman yapacak

salon bile bulamayan

“veleybol” takımın

Avrupa, Dünya şampiyonlukları var..

Yelkenin rüzgarı,

ringlerin yumruğu,

pistlerin tartanı,

küreğin dümeni,

masa tenisinin servisi,

yüzmenin kulacı oldu

SARI LACİVERT sevdası için..

FENERBAHÇE Kulübü’nün ortasındaki

“Spor” kelimesinin şahlanışında

harcı, emeği,

hakkı ödenemeyecek

alınteri var!

Siyasetin, hamasetin değil

asaletin egemen olduğu

bir aşk onunkisi..

Öyle bir aşk ki,

uğruna suçlandığı, hırpalandığı,

hapis yattığı,

sağlığından olduğu

“adı konulamayacak”

bir tutku..

Kavgaya, iftiraya,

küfürlere, esarete,

kolunda serum şişesiyle

kapı kapı dolaştırılıp,

eşgal fotoğrafının çekilip ödüllendirilmesine

katlandı

sırf hayatından bile çok önemsediği

sevdası için..

Yine de teslim etmedi FENERBAHÇE’yi

onu eğip bükemeyenlere..

Hileyle de, kumpasla da,

tezgahla da, sandıkla da

deviremediler onu!

Dimdik ayakta durdu

“SON KALE”si gibi!

Diktiği ağacı

taşlamaya,

yakmaya çalışanlara inat

yüreğinde

koca bir orman büyüttü..

FENERBAHÇE’nin büyüklüğüne

“kupalarla şampiyonluklarla”

bir ad konamayacağı gerçeğini

kazıdı

cümle alemin kafasına!

“Tarihin sayfalarından silinmeli”

diyenlerin

gözlerinin içine baka baka

tarih yazdı

bıkmadan, usanmadan!

Yazarken, okurken bile

zorlanıyor insan

ama

O, tam altıbin ellidokuz gündür

FENERBAHÇE Spor Kulübü Başkanı!..

Ondan da önce

gerçek bir

FENERBAHÇE sevdalısı!

ENSE TRAŞI

Söz konusu FENERBAHÇE’yse

kurallar tepetaklak olur!

Hukukun bile

canına okunur

icabında..

Kulaklar duymaz

salyalı ağızlardan çıkanı;

yılan diller

kenefe bulanır!

Çürümüş yüreklerinde depoladıkları

irinli kini yayar

mayası bozuklar!

“O elini ayağını çekmedikçe

Türk futbolu ilerlemez” der biri..

Çünkü

bükemedikleri elini

öpmekten de,

bir gün

ayaklarına kapanmaktan da

ödleri patlar!

“Tarihin sayfalarına

karışmalılar” der

öbürü..

Kendi kabarık defterleri

ortaya çıkar diye

deli gibi

korktuklarından..

FENERBAHÇE’nin

hak ve adalet için

cümbürüyle cemaatiyle

mücadeleye girmesinden

rahatsız olanlar,

girseler girseler

ancak

kek kalıbına girerler

işte!

“Virüs” diyen de çıkar;

yaptıkları onca mikropluk

kabak gibi

meydandayken!..

Futbolcunun

dizinden, sakalından

rahatsız olanı da var,

akıtacak zehir bulamayınca

saç tıraşına 

hakaret edeni de..

 Hatta küfrü

“bir bardak su” gibi göstermeye çalışan

şıracıyla,

“mecazi” bulan

bozacı da!

Söz konusu 

FENERBAHÇE olunca

dillerinden

içlerinin kokuşmuşlukları akanlar

hiç bitmeyecek!

Çünkü

FENERBAHÇE’nin

sahalarda, solonlarda, pistlerdeki başarıyla

o insan müsveddelerine yaşatacağı

azap da

hiç bitmeyecek!

O yüzden hanımlar beyler;

şöyle ufaktan ufaktan

arzı endam edin de

ense tıraşınızı görelim!..

ARAMIZDA FARK VAR
Seninle aramızda
KOCAMAN bir fark var!

KOCAMAN işte,
anladın sen onu!

Benim SARI’m da LACİVERT’im de
tertemiz,
senin sarın kirli,
kırmızınsa kırmızı bile değil..

Ben işimi sahada
alın terimle görürüm,
sen masa başında
hile hurda, dönme dolapla..

Ben 94 milyon vergi öderim
helalinden,
senin kaçırdığın vergi
54 milyon!.

Buzu ateşe verecek kadar
inancım var benim,
sen hala
ateş üfleme derdindesin!.

Ben
önüme çekilen setleri
yıkar geçerim,
senin işin gücün
“önüm kesiliyor” diye
ağlamak..

Ben adalete FENER yakarım
cesaretle,
sen destursuz
cigaranı bile yakamazsın!

Ben şanlı bayrağımın gölgesinde
nefes alırım ancak,
senin
hangi bayrağa selam verdiğin
belli değil!

Sen hala
kupadan, sopadan, tapeden
medet umarsın,
benim işimse
itinayla tıpa takmak!

Benim yolumun her metresinde
şeref var, onur var!
Seninkiyse
milyonlarca oyunu
ipotek altına aldığın
“Emir’in Yolu”..

Sen ağız değiştirirsin,
renk değiştirirsin,
gündem değiştirirsin..
Ben istersem
seni değiştiririm
evelallah!

Ben
gözümü bile kırpmadan
düşmanlarımla
savaşa girerim!
Sen girsen girsen
kek kalıbına girersin
ancak!.

Zorba da sensin,
mikrop da,
virüs de..
Ama sıkıntı yok,
antivirüsünü
tanıyorsun zaten!

Senin meridyenin kaymış,
boylamların “paralel”..
Ama
yanlış anlama ha;
saat farkı değil
bu aramızdaki!
Öyle bir fark ki,
hesaplayarak da
bulamazsın!

FENERBAHÇE’liye TARİHİ SORULAR
Kumpas kurdular,

iftira attılar,

çamura yattılar;

unutacak mısın?

Sevdana, onuruna

leke sürmek istediler;

aklından çıkaracak mısın?

Canın acıdı,

yüreğin kanadı,

hırpalandın,

hor görüldün;

affedecek misin?

Mensubu olduğun ailenin

babasının  hayatından

1 seneyi çaldılar,

yok sayacak mısın?

Helal emeklerine,

tertemiz alınterine,

şerefli tarihine,

kara damga vurmak için

bi taraflarını yırttılar;

peşini bırakacak mısın?

Yıkamadılar,

parçalayamadılar,

ele geçiremediler!

Bu yüzden

kudurmuşcasına

yüklenecekler;

yine dimdik duracak mısın?

Sürmanşetleriyle,

ekranlarıyla,

satılık kalemleriyle,

küfredecekler,

palavra sıkacaklar,

saldıracaklar;

izin verecek misin?

Aşık olduğun renklere

hizmet eden kim varsa

yok etmeye çalışacaklar;

susacak mısın?

SARI LACİVERT devrimin hızı

bizzat karar vericiler, en yetkililer tarafından

engelleniyor, engellenecek;

göz yumacak mısın?

Golünü,

penaltını,

hakkını

vermeyecekler;

boş verecek misin?

Kupalara musallat,

sopalara müptela olacaklar;

korkacak mısın?

Tehdit edecekler,

şantaj yapacaklar,

baskı kuracaklar;

boyun eğecek misin?

Tahrik edecekler,

çirkefe saracaklar!

Seni nefrete,

düşmanlığa, kavgaya,

kontrolünü kaybetmeye

zorlayacaklar;

alet olacak mısın?

Vazgeçmen,

pes etmen,

yenilmen,

biat etmen için

her hinliği

deneyecekler;

teslim olacak mısın?

Yine

Omuz omuza,

sırt sırta,

tek yürek, tek yumruk,

alayına meydan okuyacak mısın?

ÜFLEMELİ Ç’ALGI’LAR

Kulağını tıkayan da

kabartan da var

“çalınan” müziğe!

Notaya basan eller aynı,

nağmeler tanıdık!

Beste araklanmış,

güfte kopyalanmış,

icra berbat!

Ama yine de

ara gazı alkışları çınlatıyor

dört bir yanı!

“İstifa” diye yazılan şarkı,

kovulma ezgilerine

dönüşüyor

bozuk akorlarda!

Yumuşak tondan

“en ufak bir sıkıntı yok”lu melodi

bir anda oluyor sana

“beni kimse kovamaz”lı

bir kreşendo..

Kafasına türlü şey atılan,

bin bir hakarete uğrayanın

akustik hatası,

detone olmuş

koskoca koronun

cartlak sesini bastırmak için

en üst perdeden

çalınıyor!

Uzatılan eli sıkmadan yapılan

solo bir terbiyesizliğe

efendice bir vokalle verilen karşılık,

kavgalı gürültülü

bir düetmiş gibi

yutturulmaya çalışılıyor

göz boyarcasına..

Bütün şartları

yerine getirilmiş bir anlaşmanın

ahenkli bir resitale dönüşmesi

bizzat

orkestranın gizli patronlarınca

engellenirken,

bunu

hüsrana uğratan

bir fiyasko gibi gösterip

faturayı soliste kesmek

tam da alaturka işi!..

Tıpkı

“para sayarken görüntüleri var”,

“havuz”,

“tarlaya ekilen başaklar” gibi

beş para etmez piyasa şarkılarının

liste başı olması gibi..

E  sonuçta

notaya basan eller aynı,

nağmeler tanıdık!

Minörlerin

majörlerin emir eri olduğu,

yalancı tınıların

cirit attığı,

armonisi darmadağın olmuş

bir konserin de

kakafoniye dönüşmesi

kaçınılmaz!