BİZİM İÇİN FENERBAHÇE
Öyle bir iki cümleye sığmaz

FENERBAHÇE dediğin..

Ne resmedilebilir

ne de yazılabilir

doğru dürüst..

Tam ağız dolusu gülecekken

gözünde beliren yaştır

FENERBAHÇE..

Hani güneşli günler

doğacak gibi olur da

mevsim birden

ayaza keser ya,

o hesap..

Hiç bi sağlık sorunun yokken

zangır zangır titremesidir

ellerinin..

Ya da

maddi, manevi bataktayken bile

neşeyle atılan kahkahadır

işte..

Yaşam kavgasında

sıfırı dahi tüketmişken

4’lerin, 5’lerin,

ve hatta

6’ların

hayalini kurmaktır..

SARI ve LACİVERT çubukların arasına

gönüllü hapsolmaktır..

Ama inadına isyankar,

inadına hür!

Izdırabı da

kendisi kadar çok sevilen

bir manyaklıktır,

kabul..

Her şeyden vazgeçip,

ondan vazgeçememektir

icabında..

Hayat kıyametse misal,

FENERBAHÇE Araf’tır!.

Yıllar sonrasını görüp,

gözünün önünü görememektir

esasen..

Bazen

baba yadigarı el örgüsü bir bere,

bazen eşinden hatıra

bir eşarptır

öpüp başına koyduğun..

Üzerinde logo var diye

poşetleri atamamak,

etiketleri biriktirmek,

deli muamelesi görmektir

bildiğin..

Maç günü evlenen kuzene, dosta

kalayı basmaktır ulan

FENERBAHÇE!

Kemoterapiyi dava gününe,

ameliyatı Cadde Yürüyüşüne

denk getirmemek için

doktorla kavga etmektir..

Galibiyet sonrası

Pazartesi sabahına

“Bugün bayram erken kalkın çocuklar” şarkısıyla,

yenilince

Pazar sabahına bile

cenaze marşı eşliğinde

uyanmaktır!

Canını acıtsa da,

böğrünü cayır cayır yaksa da

tedavisini reddettiğin

hastalıktır FENERBAHÇE!

Sen FENERBAHÇE’yi

haftada bir

stadyumda, salonlarda yaşanan

eğlencelik falan mı sanıyorsun?

Yok be iki gözüm,

salkım salkım yaşanan ömrün
ta kendisidir
FENERBAHÇE!.