2 Temmuz 2020 Perşembe

2 TEMMUZ’un YILDÖNÜMÜ
2 Temmuz 2011 günü
sezonu açarken
“Sıkıntılı başladığımız sezonu
şahane bir şekilde bitirdik” diyordu
AYKUT KOCAMAN,
asıl sıkıntının
ertesi gün başlayacağını
bilmeden..

Bilmiyorduk. Hiç birimiz..

O yüzden
o gece FENERBAHÇE’li olarak uyuyup
sabah
FENERBAHÇE’nin ta kendisi olarak
uyandık!

Şampiyonlar Ligi
hayalleri kuruyorduk,
mahkeme, cezaevi kapılarında dolaştık
sezon boyunca..

Balayındaydık kimimiz..
Değil ayımız,
yıllarımız zehir oldu,
düğüm oldu
boğazlarımızda..

O gece baba oldu
bazılarımız..
3 Temmuz da doğumgünümüzdü.
Hiç kutlamadık
o günden beri..

Mezun olduk, kep attık
2 Temmuz günü..
Ertesi gün
yeni bir hayatımız olacaktı,
gerçekten de
yeni bir hayatımız oldu
SARI LACİVERT duvara dönüşen..

Sıradan bir yaz günüydü
2 Temmuz
cennetten çiçek topladığımız
rüyalarımızda..
3 Temmuz sonrası
cehennemi tattık..

“Türkiye’de bize rakip yok” diyorduk
Cumartesi günü..
Pazar gördük ki
meğer tüm Türkiye
bize rakipmiş..

“Dar gelir lan bu lig” derken
daracık koğuşlara attılar
canlarımızı..

Kupalar, sevinçler,
heyecanlar
inşa ederken
umutlarımızda
tüm dünya
başımıza yıkıldı!

Yeni transferleri beklerken
bir anda
aklımıza bile gelmeyen bir mücadeleye
transfer olduk
topyekun..

Çocuktuk,
bir gecede büyüdük!

Emenike’nin Niang’la
çift forvet oynadığı anın
görüntüleri
kafamızda canlanırken
para sayma görüntüleri olduğunu söylüyordu
aşağılık haber bültenleri..

“Koskoca FENERBAHÇE Başkanını
içerde tutacak halleri yok ya”
demiştik,
1 yıl hapiste yatırdılar!

İyinin kazanacağına dair
ümitlerimiz yeşermişti.
Adalete olan inancımızı kaybettik
bir gün sonra..

Çıtayı çok yükseltmiştik.
Sopayla çıktılar karşımıza..

Kahvaltıda ne yeriz diye
uyandığımız sabah,
gaz yediğimiz,
cop yediğimiz,
terörist diye damga yediğimiz günlerin
başlangıcıymış meğer..

Tek derdimiz
“yan pas”tı.
İğrenç bir kumpasın
içinde bulduk kendimizi..

Dualarımız vardı
masum, samimi..
Beddualarımız oldu
gözyaşlarımızla beslenen..

Bir gün önce
zaten biliyorduk
tertemiz olduğumuzu.
Bir gün sonra
şüphenin zerresi bile olmadı!

Eylül olsa da sezon başlasa’dan
Şubat olsa da
mahkeme başlasa'ya evrilen
acayip bir süreci yaşadık
iliklerimize kadar..

O günden sonra
ömrümüzden yıllar,
çevremizden dostlar,
para, ev, iş
kaybettik.
Ama “FENERBAHÇE için
bir şeyler yapmalıyım” inancını
hiç kaybetmedik!

Bir daha asla
2 Temmuz öncesine
dönemeyeceğiz.
Ama bize 3 Temmuz’u yaşatanlardan
mutlaka hesap soracağız!





NOT : Bu yazı aşağıda twitter hesapları olan  değerli FENERBAHÇE’lilerin katkılarıyla yazılmıştır. Her birine ayrı ayrı teşekkür ederim.

@impatient1907
@eminsin1907
@FENERBAHCEGO
@tarum1966
@fenerlikontes
@mervepekdgn1907
@AfsrSelenay1907
@delilacivert
@mustafa_d3mir
@emrah_mercan
@kocamanFbli
@Ergun97
@Avalancheer
@idriskocaman59
@FSivaci
@hakahacken
@solayagi
@Fariz_rsg
@mehmetaligven3
@a_mahmut
@AlimHas24518267
@IclalYarkutay
@goktugdalgic
@Meolgun
@mrtgul1907
@EminD_1907
@GizliForvet
@birsen_guneysu
@1907_Cubuklu
@karaarslan_khan
@Vakanuvis31
@vdtakturk
@TanzerDuran
@BirginYusuf
@Metehan48331280






2 yorum:

  1. Ellerine sağlık abi. Bu siteye girdim gireli Son Kale'nin duvarına yazdığın her kelime için ben teşekkür ederim. Ne mutlu ki ben de bir hikayende paragraf oldum... Sağ ol var ol...

    YanıtlaSil
  2. Ellerine sağlık çok anlamlı ve güzel bir yazı olmuş 🙏🙏🙏👏👏👏👏

    YanıtlaSil