10 Kasım 2014 Pazartesi

KENDİ KENDİNE
Her şey
kendi kendine oldu..
Kendi kendine attı KADLEC
golü kalesine..

37 orta 24 şut
kendi kendine..

Kendi kendine
kaçtı penaltı..
Ahlar vahlar
kendi kendine..

Kendi kendine tütmeye başladı
tribünün dumanı!
“İstifa” çığırtkanlığı,
kapıdan çevrilenler
kendi kendine..

Hırs kendi kendine oldu,
mücadele kendi kendine..
Çünkü SARI’nın da
LACİVERT’in de
kendi genlerinde 
vardı bu!

Kendi kendine düştü EMENİKE,
düdük çalmadı işte
kendi kendine!

Oh çektiren gol
kendi kendine oldu,
sevinç kendi kendine!

Kendi kendine üzüldü
o golü göremeyenler..
Gerçeği göremeyenlerin bayramı da
hep kendi kendine..

Heykeli dikilen de,
KOCAMAN umutların sahibi de,
Nisan’da şampiyonluk gören de
kendi kendine gitti ya zaten!

Kupa
kendi kendine kalktı,
kendi kendine indi sopa!

İftira, palavra, kumpas
kendi kendine
peydah oldu..
Şike bile
kendi kendine!

Kendi kendine yürüdü
binler, milyonlar!
Biber gazı
kendi kendine..

İsyan
kendi kendine çıktı,
yüreğe mıh gibi saplanan acılar,
gözyaşları
hep kendi içine!.

Kendi kendine
ağladı gözler!
Eller
kendi kendine açıldı
duaya!

Kendi kendine örtüldü
tabutların üzerine
FENERBAHÇE bayrağı!
Anasını, babasını,
evladını uğurlayanlar  
kaldı kendi kendine!

Kendi kendine
hırpalandı kalpler!
Kırılan kalemler,
verilen fetvalar
kendi kendine!

Söz kendi kendine oldu,
yazı kendi kendine!

O zaman
siz hepiniz tek tek,
ben “omuz omuza”
kendi kendime!


NOT:
Bu yazı, usta ORHAN VELİ’nin “BİRDENBİRE” şiirinden
ilham alınarak yazılmıştır..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder