-KORAY ŞENER anısına-

KOR
Bazen attığın, kurtardığın goller,
kaldırdığın kupalar,
giydiğin SARI KAZAK,
sargılı başınla adını yazdırırsın
efsanenin tarihine,
bazen de
deplasman tribününde
can vererek..

“Uğruna canımız feda”nın
sadece bir tezahürat olmadığının kanıtıdır
bu sevda..

Adın LEFTER olur bazen,
CİHAT, ZEKİ RIZA, SELÇUK..
Ya da ALİ İSMAİL,
BURAK, KORAY..

Ya sahada
yokluğuna bi türlü alışılamayan
bir komutansındır,
ya da bir nefer
tribünde
“YERİ HİÇ DOLMAYACAK”..

Şampiyonluklar değil,
o şampiyonluklara yürüyen renklere
adanan ömürler, canlar büyütür
çünkü sevdayı..

Formayı ıslatan ter de kutsaldır,
tribünde yırtılan hançere,
dökülen gözyaşı,
çekilen cefa,
verilen emek de..

Maça çıkan takımın
sırtında da olur ÇUBUKLU,
tribüne koşarken de
anlatılmaz bir heyecanla,
nikah masasında da,
tabutunun üstünde de..

Bazen çiçeklerle karşılanırsın
o ÇUBUKLU’yu temsilen
ayak bastığın yerde..
Bazen de tribünde
hep boş kalacak koltuğuna
çelenk bırakılır..

Şampiyonluk kutlarken
omuzlara alındığın da olur stadda,
üstünde FENERBAHÇE bayrağı,
formanla,
tabutun da omuzlanır..

Omuz omuza dediğin de
budur zaten işte FENERBAHÇE’li için..

Bazen evladımıza mirastır bu sevda,
bazen de evladımızın bize mirası..

Attığın bir gol,
kaldırdığın kupa,
döktüğün helal alın teriyle de
geçersin
bu şanlı, bu tarifsiz sevdanın tarihine..
SARI LACİVERT’in yüreğine,
mayasına, harcına
bir KOR gibi düşerek de..

Belki her sezon
şampiyon olmayacak bu kulüp..
Ama hep o sevdiğin,
uğruna canını verdiğin
FENERBAHÇE olarak kalacak!
Cennetin de SARI LACİVERT olsun KORAY..
Adın
aşık olduğun renklerin
ruhuna emanet artık.
Ama bil ki yerin dolmayacak!