DİKİNE
Yan pasta
yanları ağrıyanların
gerilerinden uydurduğu
“dikine futbol” saçmalığının
tuzağındayız vesselam..

Dikine dikine gidecektik güya
gerisin geriye düşüyorduk
geçen sezon
az daha..

Kendi söküklerimizi dikmek yerine
üzerine tüy dikmeyi
alışkanlık edindiğimizden
bütün bunlar..

“Twitter tayfa”nın
dikte ettiği rüzgara kapılmayıp
dikkatlice planlama yapsaydık
uğraşmayacağımız
dertlerle uğraşıyoruz
şimdi..

Dediğim dedik bir tavırla
burnumuzun dikine gitmek konusunda da
üstümüze yok zaten..

Kendi kendimizle didişmekten
başımıza dikilenlerle,
ekmeğimize göz dikenlerle
mücadele etmeye
fırsat bulamamamız da
cabası..

Söz konusu FENERBAHÇE olunca
torbaya dönen ağızları
büzüp dikemediğimiz,
bize madik atanları
koltuklarında
diken üstünde oturtamadığımız,
gerektiğinde
çimdiği basamadığımız için
geliyor ne geliyorsa
başımıza..

Dikili bir ağaç gibi yeşeren
bir kıvılcımı
kendi ellerimizle söküp
dikiş tutmaz bir ateşte yanalım diyen de
biziz üstelik..

Çünkü biz
tam da ocağımıza incir ağacı dikmeye
cüret edenlerin istedikleri gibi
FENERBAHÇE şemsiyesi altından çıkıp,
o’cu, bu’cu, şu’cu olduk..
Kendi kendimizi
didikler olduk.
FENERBAHÇE gibi diklenmeyi
unuttuk!

Kışta ayazda
gece sabaha kadar
bilet kuyruğunda bekleyen delilerden
“tribüne gitmeyin” çağrısı yapan
müşterilere evrildik..

Kendi kendimizle kavga ettik,
kendi kendimize düşman olduk..

Silkinip, bir olup
o SARI LACİVERT duvarı
yeniden inşa edip,
hep birlikte
yanlışın karşısına dikilmezsek de
ayağımıza değmedik taş,
başımıza gelmedik iş
kalmayacak!

Dike dike şampiyon olup,
alayına dimdik duran
bir ailenin evlatları,
dikine değil
enine boyuna düşünüp
tüylerini diken diken eden bir kabus görmeden
artık uyanmak zorunda!