7 Nisan 2014 Pazartesi

YANNIŞ ANNAMAYIN!
Bak yannış annama olmasın ha,
biz var ya biz
acayip centilmeniz aslında..
Ohoooo, acayip..

Neymiş efenim
taş atmışız otobüse..
Yok yahu öyle bi şey..
Çiçek attık biz…
Çiçeklerin arasındaki kum taneleri
acıcık çizmiş camları,
hepsi bu!..

Küfür edildi diyolar ki,
külliyen yalan..
Şarkı türkü mırıldandı
bizim çocuklar sadece..

Tahrik mahrikle
ne işimiz olur bizim..
Daha çok “teşvik”le alakamız var da
o konumuz değil şimdi..
Süt dökmüş kedi gibiyiz
haddizatında..
Ağzımız var
dilimiz yok valla!

Dil demişken,
hem  n’olmuş
Melo dilini çıkarttıysa..
Çocukcağız üşütmüş,
boğazları şişmiş,
doktorumuza gösteriyordu
bi kerem..

Kafasını ileri geri sallaması da;
Eee şeyy,
biz kafa sallayan
pitbul oyuncağı yapıyoz da
biliyon mu,
onun reklamı için..

Kaptanımız
sahadan çıkmak istemiş de,
hocamız kızmış da,
“sahada yat” demiş de,
yok daha neler..
Kaptan yorgundu birazcık,
hoca da
“saat geç oldu sen yat istersen” gibisinden
şefkatle kucakladı onu..

Bi de takmışlar sevinmemize..
Sevinmeyelim mi yahu,
10 puan aldık!..
Ne???
Bi galibiyete
3 puan mı veriyolar?
Valla mı lan?

E bize
“şampiyon oldunuz” dediler,
söz verdiler! 
Ay lav yuu hocam,
ne iş?

Yannış annamayın bak!
Gene olsa gene seviniriz..
Beraberliğe
hatta mağlubiyete bile
sevinmişliğimiz var
nihayetinde..

Esasında cillop gibi camiayız da
hep yannış annıyonuz bizi
abicim!

Zaten doğru olsa
aldığımız cezalarla
canımıza okunmuş olması
gerekmez miydi çoktan?

NOT: Yazı söz konusu camianın kültür düzeyine göre yazılmıştır!
        Gördüğünüz kelime bozuklukları imla hatası değildir!

3 yorum: